Я плачу от чего на этом свете?

Я плачу от чего на этом свете?
Вопросом задаются голоса...
Могильных плит кричащие рассветы
Как было, будет не всегда...

Под шелест неприклонный - многих,
Поклоны раздающие года
И плачем от проклятий невесомых
Ушедших в возглас притью - оскорбясь.

Конечно иль конечна жизнь чужая,
От видимых уходов в некуда,
Я плачу от того, что значат,
Я плачу душной жгучастью скорбя.

И можно было бы - сказать попроще,
О многих затаивших пыль в груди,
Кричат от скуки - люди без восторга,
Кричат и плачут от любви.

И это продолжение в просторе,
Быть может подойдёт и вам
Таким упрямым, сонным
Безвольем к жизненным стадам.

И как поведать, то что скрыто где-то,
Чтоб вы меня опять не замели
Под толщи смыслов - зараняя светом
Все стороны в конечности тропы(толпы).


Ego clamor ex iis, quae in hoc mundo?

Ego clamor ex iis, quae in hoc mundo?
Quaeritur per voces...
Monumentis sepulcralibus, clamans elucescat
Sicut erat, non semper esse...

Sub stabilis rustle - multa,
Inclinato manus anni
Et nos clamor a maledictiones, de gravitate
Abiit ad clamor pritu - ascorbate.

Sane vel est vitae advena finitum,
Ex visibilis egressionem nusquam,
Clamabo quid uelint,
Ego flere cum obducunt stimulus dolor.

Et posset - dicere illud magis simpliciter,
De multis, qui tenent, pulvis in eorum ubera,
Murmurationis ex taedio-populus sine studio,
Non clamatis, et clamor, cum amor.

Et hoc est continuatio in latissime pateant,
Fortasse erit, sectam tu quoque
Tam pertinax, tam somnolentus
Nos sunt infirma-voluit ad armenta vitae.

Et quomodo dicere quid est absconditum alicubi,
Nolo autem vos ad capere me iterum
Sub crassitudo significationes-splendens cum lux
Undique in extremity of trahentium (turba).


Рецензии