Лячу я у паўднёвую вясну.
Туды, дзе зацвітаюць абрыкосы,
Дзе не бывае лютаўскіх марозаў,
Не цягне там да ленасці і сну.
Я па аблоках мяккіх буду плыць,
Лунаць у сіняй высі птушкай вольнай.
І адчуваць цябе убачыць здольнай.
Над мурагамі й рэкамі кружыць.
Пачую шум марскіх зялёных хваль,
Што набягаюць на пяшчаны бераг.
Хачу адкрыць у тваё сэрца дзверы,
Бо там мяне яшчэ няма, на жаль.
Аднойчы, адвячоркавай парой,
Крычаць мне зверху будуць гучна чайкі,
Збіваючыся цесна ў небе ў зграйкі,
Што стрэчы ты чакаў даўно са мной...
Да кахання
© Copyright: Жанна Улахович, 2021
Свидетельство о публикации №121011003589
Свидетельство о публикации №121011003589
Рецензии
Пакружыла-палятала, палунала, паплавала, пачула і адчула разам з лірычнай гераіняй верша як неверагодна ласкава і пяшчотна адчыняюцца дзверы ў сэрца каханага.
Шчыры дзякуй, Жана!
Атрымала вялікую эстэтычную асалоду!!!
Люба Солошина 24.09.2021 12:00 • Заявить о нарушении
Шчыры дзякуй, Жана!
Атрымала вялікую эстэтычную асалоду!!!
Люба Солошина 24.09.2021 12:00 • Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.