Туча – как бастион,
Искрой сверкнёт бойница,
Ты за любовь прощён, -
Лишь талант не простится.
Шепчется с розой бриз,
Горы завесил морок,
Травят, покуда жив, -
Станешь посмертно дорог.
Облака долог путь
От зари до заката.
Бога надо распнуть,
Чтобы потом оплакать.
Туча – как бастион,
Вновь просверкнёт бойница,
Будешь за страсть прощён,
Лишь талант не простится.
Монолог Терентия Гранели
© Copyright: Ирина Санадзе, 2020
Свидетельство о публикации №120112804402
Свидетельство о публикации №120112804402
Рецензии
ტერენტი გრანელის მონოლოგი
ღრუბელი მოჰგავს ციხის ბასტიონს,
მალე თბილისის ცაზეც იელვებს,
სუყველაფერი რომ გაპატიონ,
ნიჭს ვერასოდეს გაპატიებენ.
სიო სინაზეს ვარდის ფიცულობს,
ნისლი შებურავს მთათა კარებებს,
ცოცხალი უნდა ჯერ შეგიძულონ
და მერე წასულს შეგიყვარებენ.
ჩემმა თბილისმა ზედ გულზე ამცრა,
ვერ განმაშორეს მის ცას და ფერებს,
ამქვეყნად თურმე ჯვარს უნდა გაცვან,
რომ გულმდუღარედ გიტირონ მერე.
ღრუბელი კვლავ ჰგავს ციხის ბასტიონს
ვიცი თბილისის ცაზეც იელვებს,
სუყველაფერი რომ გაპატიონ,
ნიჭს ვერასოდეს გაპატიებენ.
Ирина Санадзе 28.11.2020 13:12 • Заявить о нарушении
ღრუბელი მოჰგავს ციხის ბასტიონს,
მალე თბილისის ცაზეც იელვებს,
სუყველაფერი რომ გაპატიონ,
ნიჭს ვერასოდეს გაპატიებენ.
სიო სინაზეს ვარდის ფიცულობს,
ნისლი შებურავს მთათა კარებებს,
ცოცხალი უნდა ჯერ შეგიძულონ
და მერე წასულს შეგიყვარებენ.
ჩემმა თბილისმა ზედ გულზე ამცრა,
ვერ განმაშორეს მის ცას და ფერებს,
ამქვეყნად თურმე ჯვარს უნდა გაცვან,
რომ გულმდუღარედ გიტირონ მერე.
ღრუბელი კვლავ ჰგავს ციხის ბასტიონს
ვიცი თბილისის ცაზეც იელვებს,
სუყველაფერი რომ გაპატიონ,
ნიჭს ვერასოდეს გაპატიებენ.
Ирина Санадзе 28.11.2020 13:12 • Заявить о нарушении