Напісала "даруй",
Бы рублём адарыла...
І не ведаю нават, што сказаць наўздагон.
Ты праўдзівай была - ты душу мне адкрыла,
І цяпер я даўжнік. Існую для таго,
Каб партрэт зрысаваць:
Перадаць на паперы
Твой характар упарты:
Рукі... Рухі... Тыпаж...
Мабыць, нашу сустрэчу прыўзняць,
Недзе крыху ў казку паверыць...
У раман неабдуманы наш!
Я свабодна малюю вусны цёплыя, усмешку.
Твае голыя плечы, ямкі бачу твае...
Падабаецца стан (такі гнуткі, дарэчы!),
Пасяліўся ўва мне... Хай жыве!
Хай пануе святло, да чаго далучыўся
Незнарок,
Пэўнай мерай няўмела надпіў...
Мабыць, побач с табой зноў паэт нарадзіўся,
Навучыўся любіць, што даўно не рабіў.
Напiсала даруй
© Copyright: Михаил Курило, 2020
Свидетельство о публикации №120111602693
Свидетельство о публикации №120111602693
Рецензии