***
Кастрычнік. Вецер. Жоўтая бяроза.
Барвовы сцяг – дзявочы вінаград.
Ці кіне неба на акно мне проса
Дажджынак дробных, як папрокаў град.
Не папракай, што я пішу так мала,
Не папракай, што ўсё яшчэ жыву.
Кастрычнік. Вецер. Радасці не стала.
Я над бярозай думкамі плыву…
Я пастарэў. Кастрычнік. Неба. Вецер.
Дзявочы вінаград – барвовы сцяг.
Не папракай, што я жыву на свеце,
Бо я на свеце – толькі у гасцях.
05. 10. 2020 г.
Кастрычнiк. Вецер. Жоутая бяроза...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2020
Свидетельство о публикации №120100502947
Свидетельство о публикации №120100502947
Рецензии