Уцячы з беларускае матрыцы

Горка мне: у роце, у сэрцы і на душы
Я  выпіў атруту, невыносных пакутаў
Бязлітасначорных маўклівых машын...

Лязгае недзе апошні засоў на дзяварах
Поусьцю пакрыты з зяпай адкрытай
Ходзіць з вачыма галоднымі, страх

Моўчкі, пакуль мы трывалі, міналі гады
Звонку балюча, ўнутры пустэча
Хістаюцца вагі закону - пустыя яны

Колькі б не засталося не жыць нам у снах
Праглынуўшым пілюлю дасылаюць кулю
Гумову - не цацачку, сапраўдны агідны жах

Болей -не існуе законаў, не мае праваў для тых
Што паўсталі з ілюзій, болей не людзі
Рэчаіснасьць была не для іх...

Рэагуй, бо інакш цябе скрышаць, зжаруць
Ператвораць у гумус, што смокчуць як кумыс
Тыя хто нас заўжды сцерагуць

Вось такое чакае жыццё: кожды дзень, час
Варта - быць, прабуджаць, барацьбу не сканчаць
І сістэма аднойчы  сканае без нас!

0709202019:53

 


 


Рецензии
Рада, что ещё кто-то так думает, что система и сама "сканае".
Как только люди поймут ТО, что должны понять, система и рухнет.
Благодарю,сударь!
С Новым годом, однако!))

Мила Кудинова   08.01.2021 01:04     Заявить о нарушении
Каждый из нас шестерёнка любой системы: плохой или хорошей, тоже зависит от нас... Момент "пробуждения" неотъемлемая часть разрушение механизма воздействия. Главное - не задремать снова. Благодарю. И Вас со всеми наступившими праздниками. Спадзяюся, што гэты год будзе па сапраўднаму НОВЫМ!!!

Поль Сандр   08.01.2021 12:32   Заявить о нарушении