Адкрытая душа

Хай  час згінае постаць мне,
Кпіць нехта: позна маладзіцца.
Душа адкрытая вясне
І адмаўляецца скарыцца.

Нібыта Бог правёў мяжу:
Дасюль дазволена – тут хопіць.
Душа адкрытая дажджу
І п’е бальзам нябесных кропель.

Мой шлях зямны – ён мой забег:
Трымай да фініша  дыханне.
Душа адкрытая табе
І прагне вечнага кахання.

Імгненню, быццам адкрыццю,
Дзіўлюся кожнаму, паверце.
Душа адкрытая жыццю
І для яе не будзе смерці.


Рецензии
Душа, открытая весне!
Прекрасные стихи, Вера!
Читаю с удовольствием - такая легкость и открытость...
Очень здорово написано!
Желаю новых удач!

Надежда Ковальская   02.02.2022 16:31     Заявить о нарушении