Болеслав Лесьмян. Сеновал

Сеновал

Ты целовал её, но чести в этом мало:
кто розу губ дал ей, чтоб целовала?

Ты тени тополям метнуть на путь позволил,
но кто их в небо рясно растополил?

За полнедели сладил сеновал ты,
а кто её слагал чем есть узнал ты?

Пожалуй, мать Страда её слагает–
помалу от дорог, полей и гаев.

Из ста миров одна Она на зорьке
в хлеба смотрелась, что шумели «горько!».

перевод с польского Терджимана Кырымлы


 
Stodola

Tys calowal dziewczyne, lecz kto biel jej ciala
Porozowil na wargach, by cie calowala?

Tys topolom na droge cien rzucac pozwolil,
Ale kto je tak bardzo w niebo roztopolil?

Tys pociosal stodole w cztery dni bez mala,
Ale kto ja stodolil, by– czem jest– wiedziala?

Stodolila ja pewno ta Majka stodolna,
Do polowy — przydrozna, od polowy– polna.

Ze stu swiatow na przedswiat wyszla sama jedna
I patrzyla w to zboze, co szumi ode dna.

Boleslaw Lesmian


Рецензии