Даўным даўно Ярмо заварвалася бОршчамі,
Лукавы ручкі паціраў,
Людзей Майданамі пужаў,
Ды Беларусь зварганіла, ашчэрылася Плошчамі,
А дзень ідзе... І другі дзень праходзіць, --
Гадзіннік вечнасці паволіць ход.
Стаяць адвечным карагодам
За кругам круг шчапіўшыся рукамі.
А дзе-нідзе кагосьці ўжо ў пятлі находзяць,
Здыхае падаль.
А хтосьці ўніз з высоткі нібы камень
Ляціць на дол.
Яны сказалі: “До! Даволі ўжо! Да Волі!
І вечнасць круціць калаўрот
Сцяной стаіць адзін НаРод,
Ну, што ж... Страляй!
Едрыпта маць!
Стаяць!
Раць!
04.06.2020
Едрыпта
© Copyright: Анатоль Кудласевич, 2020
Свидетельство о публикации №120060403223
Свидетельство о публикации №120060403223
Рецензии