Журчыць крыничка...

Журчыць крынічка, гоман птушак -
Ты прыпыніся, сядзь, паслухай.
Падумай, як жыццё бяжыць...
Струменьчык жа звініць, звініць.
Забудзь пра горыч, пра растанні,
Ўсміхніся Сонцу на світанні.
Вада крынічная бурліць,
Як быццам кажа:"Трэба жыць"!
Хоць часам лепей бы памерці,
Але ніхто ні хоча Смерці.
Жыццё - яно ў нас адно,
Вядома гэта ўсім даўно.
Вось аддыхнуў, вады напіўся,
А часу бег і не спыніўся...
І сэрца болей не шчыміць...
Струменьчык жа звініць, звініць...

    *.   *.   *.   26.05.2020 г.

https://youtu.be/rIzlKEwE5D4


Рецензии
Благодарю за Вдохновение!.. http://stihi.ru/2022/03/20/1897
Ваша крынічка, безусловно, духовная, и ваш герой черпает из неё Вечные ценности, снова Поднимаясь и снова Возрождаясь!..

Светлана Шакула   20.03.2022 09:13     Заявить о нарушении
Пусть эти "кринички" никогда не пересыхают.
Спасибо сердечное, Светлана.

Анатолий Уминский   20.03.2022 09:51   Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.