Бясконцасць нябёсаў кранаюць сваім галлём,
Шапочуць аб нечым з вятрамі ўначы, а ранкам,
Жаўрук заспявае паблізу с такім пачуццём,
Што лісце сарвецца, і ў танцы пакружыць да ганка.
І будуць асілкі-дубы, як за дзецьмі, сачыць
За тымі лістамі і вокнамі бацькавай хаты,
Усмешкі і крыўды ўсе нашы ўпотай лічыць,
А імі любое дзяцінства заўсёды багата.
І будзе матуля на ганку пад нос спяваць,
Ды жарыць аладкі, каб дзеці раслі ў згодзе
З сабою, людзьмі. Каб умелі яны шанаваць
Асілкі-дубы, па небу галлём што водзяць.
І будзе так многа наперадзе сонечных дзён,
Бацькоўскай пяшчотай, як шалем пуховым, сагрэтых.
Дубы каля хаты забралі ў салодкі палон
Усе мае сны. Ім вялікае дзякуй за гэта.
Здымак зроблены з парога бацькоўскай хаты
май 2020
Бясконцасць нябёса
© Copyright: Марина Шадуя Корсак, 2020
Свидетельство о публикации №120052407299
Свидетельство о публикации №120052407299
Рецензии
Красивая прекрасивая мова.Всегда уважал ваш народ и беларусскую культуру. А эта музыка! Эти рожки и дудки!
Андрей Кузнечиков 17.09.2023 14:57 • Заявить о нарушении
Андрей Кузнечиков 17.09.2023 14:57 • Заявить о нарушении
Добрый у нас народ, трудолюбивый. Вот только самобытность сохранять тяжело.
С наилучшими пожеланиями из Бреста Марина
Марина Шадуя Корсак 23.09.2023 14:04 Заявить о нарушении
С наилучшими пожеланиями из Бреста Марина
Марина Шадуя Корсак 23.09.2023 14:04 Заявить о нарушении
На это произведение написано 5 рецензий, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.