Роберт бернс. опись имущества

         ОПИСЬ ИМУЩЕСТВА
в ответ на требование сборщика налогов

Сэр! Как Ваш требовал мандат,
Я перечислил, чем богат:
Добро, и справу, и тряпье –
За все ручаюсь, все – мое!

   Во-первых: указать готов
Четверку тягловых скотов,
Таких, что вечно перед плугом
Бредут двойным галантным цугом.
Передний левый полон сил,
Но возраст я его забыл.
За ним – игривая кобылка.
На ней верхом скакал я пылко
В те времена, когда для всех
Скакать верхом не шло за грех.
(Но раз, когда и горд, и туп,
Я взгромоздился ей на круп
И вскачь отправился в дорогу,
Любимице зашиб я ногу.
Господь! Грехи мне отпусти
И этот тоже мне прости!)
Передний правый – хоть куда!
Тяни-толкай туда-сюда.
Четвертый – злее нету бестий, –
Гроза окрестных всех поместий.
Вдобавок – жеребец трех лет.
Ему средь прочих равных нет.
Когда б не злой, то на продаже
Пятнадцать фунтов стоил даже!

   Колесный транспорт? Есть, увы!
Из трех повозок две – новы,
Почти, да тачку берегу я,
Из оси сделал кочергу я,
А колесо, чтоб не ломать,
Сожгла моя старушка мать.
 
   Мужчины: есть три сорванца.
Шум и проказы без конца!
Один пасет, другой молотит,
И кроха Дейв всегда в работе.
Им не даю я передышки,
Чтоб не испортились мальчишки,
А потому по воскресеньям
Я занимаю их ученьем.
Зато у Дейва-мелюзги
В башке – отменные мозги!
Он может самый трудный текст
Читать быстрее всех окрест.

   Прислуги женской: – нет в дому.
Не склонит бес меня к тому!
И не женат – и слава Богу! –
А на любовниц нет налогу.
Коль от церковников избавлюсь,
С нечистой силой сам я справлюсь.

   С детьми живу я очень дружно,
Пускай их больше, чем мне нужно!
Последний лишний дар небес –
Моя хорошенькая Бесс.
Она в отца своей повадкой,
Но слишком рвется к жизни сладкой,
И за плоды ее проказ
Платить случалось мне не раз.
Чем облагать ее налогом,
Себе ее возьмите, с Богом!

   Но, мистер Эйкен, – без претензий,
За мной не числите лицензий.
Отныне не взбираюсь я
Ни на девиц, ни на коня.
Пешком сквозь грязь таскаться стану,
Раз мне седло не по карману.
Мне ноги крепкие дал Бог
Для здешних каверзных дорог,
А с пешего по лужам ходу
Ни Вам, ни церкви нет доходу.
На мой не зарьтесь кошелек
И в книге не марайте строк!

   На все вопросы я ответил
И опись датою пометил.
Пусть знает каждый крохобор,
Здесь расписался
                Роберт Бернс.

25 января 1986 



              THE INVENTORY
in answer to a mandate by the surveyor of taxes

Sir, as your mandate did request,
I send you here a faithfu’ list
O’ guids an’ gear an’ a’ my graith,
To which I’m clear to gie my aith.

   Imprimis, then, for carriage cattle: –
I hae four brutes o’ gallant mettle
As ever drew before a pettle:
My lan’-afore’s a guid auld ‘has been’,
An’ wight an’ wilfu’ a’ his days been.
My lan’-ahin’s a weel-gaun fillie,
That aft has borne me hame frae Killie,
An’ your auld borough monie a time
In days when riding was nae crime.
(But ance, when in my wooing pride
I, like a blockhead, boost to ride,
The wilfu’ creature sae I pat to –
Lord, pardon a’ my sins, an’ that too! –
I play’d my fillie sic a shavie,
She’s a’ bedevil’d wi’ the spavie.)
My fur-ahin’s a wordy beast
As e’er in tug or tow was traced.
The fourth’s a Highland Donald hastie,
A damn’d red-wud Kilbuenie blastie!
Foreby, a cowte, o’cowtes the wale,
As ever ran afore a tail:
If he be spar’d to be a beast,
He’ll draw me fifteen pund at least.

   Wheel-carriages I hae but few:
Three carts, an’ twa are feeckly new;
An auld wheelbarrow – mair for token,
Ae leg an’ baith the trams are broken:
I made a poker o’ the spin’le,
An’ my auld mither brunt the trin’le.

   For men, I’ve three mischievous boys,
Run-deils for fechtin an’ for noise;
A gaudsman ane, a thrasher t’ other,
Wee Davoc hauds the nowte in fother.
I rule them, as I ought, discreetly,
An’ aften labour them completely;
An’ ay on Sundays duly, nightly,
I on the Questions tairge them tightly: 
Till, faith! Wee Davoc’s grown sae gleg,
Tho’ scarcely langer than your leg,
He’ll screed you aff ‘Effectual Calling’
As fast as onie in the dwalling.

   I’ve nane in female servan’ station
(Lord keep me ay frae a’ temptation!):
I have nae wife – and that my bliss is –
An’ ye hae laid nae tax on misses;
An’ then, if kirk folks dinna clutch me,
I ken the deevils darena touch me.

   Wi’ weans I’m mair than weel contented:
Heav’n sent me ane mair than I wanted!
My sonsie, smirking, dear-bought Bess,
She stares the daddie in her face,
Enough of ought ye like but grace:
But her, my bonie, sweet wee lady,
I’ve paid enough for her already;
An’ gin ye tax her or her mither,
By the Lord, ye’se get them a’ thegither!

   But pray, rememder, Mr. Aiken,
Nae kind of licence out I’m takin:
Frae this time forth, I do declare
I’se ne’er ride horse nor hizzie mair;
Thro’ dirt and dub for life I’ll paidle,
Ere I sae dear pay for a saddle;
I’ve sturdy stumps, the Lord be thankit,
And a’ my gates on foot I’ll shank it.
The Kirk and you may tak’ you that,
It puts but little in your pat:
Sae dinna put me in your beuk,
Nor for my ten white shillings leuk.

   This list, we’ my ain hand I’ve wrote it,
The day and date as under notit;
Then know all ye whom it concerns,
Subscripsi huic,       Robert Burns.


Рецензии