Отворятся как Вселенной врата,
В небеса с мольбой взметнутся глаза -
Дай человеку мгновенья его!
Смилуйся над ним, мудрейший Господь!
Чтобы их найти – он делает всё,
Бывает везде, чтоб найти покой,
Он осушает сущности моря,
Он орошает горестью себя.
Ах, Ты так далёк, и так близок Ты,
А несовершенства путь каменист,
Рушатся грёзы, если не вершить,
Жизнь превращается мигом тоски.
Что же Ты даешь, требуя назад,
Словно ростовщик, в долги нас загнав?
Затем, размешав ада-рая суть,
Отомкнув засов – отворяешь путь!
«Прости!» - по пути Тебе скажет кто?
Кто с Тобой вечен, с Тобой – одинок?
Да и… вселенский вездесущий свет
Кому же дано спрясть нитке вослед …?
Перевод с армянского Р. Хастян
(Оригинал в рецензиях)
***
© Copyright: Роза Хастян, 2020
Свидетельство о публикации №120051703929
Свидетельство о публикации №120051703929
Рецензии
Երբ տիեզերքի դռները բացվեն,
Մարդն անզորությամբ երբ վերև նայի,
Տո՜ւր նրան ապրած վայրկյանները, Տե՜ր,
Քո իմաստնությամբ նրան խնայիր:
Գտնելու համար ինչե՜ր չի անում,
Որտե՜ղ չի լինում մտքով ու հոգով,
Անգամ իր ներսի ծովերն է քամում,
Ջրում իր կամքը աղի արցունքով:
Դու այդքա՜ն մոտիկ ու այդքա՜ն հեռու,
Իսկ Անկատարի ճամփան քարքարոտ,
Ուր փլուզվում է երազը թերի,
Ուր ակնթարթը դառնում է կարոտ:
Տվածդ ի՜նչ է, որ ետ ես վերցնում
Պարտապանի պես թուղթ ու մուրհակով,
Հետո, խառնելով եդեմ ու դժոխք,
Ճամփա ես բացում գետերի տակով:
Ո՜վ է ու՜մ ասում՝ ընթացս, մեղա՜,
Քեզ հետ հավիտյան ու քեզ հետ՝ մենակ,
Տիեզերական լույսն ամենատես
Այդ ո՜վ է մանում թելի պես բարակ...
Վեներա Վարդումյան
Роза Хастян 17.05.2020 11:09 • Заявить о нарушении
Մարդն անզորությամբ երբ վերև նայի,
Տո՜ւր նրան ապրած վայրկյանները, Տե՜ր,
Քո իմաստնությամբ նրան խնայիր:
Գտնելու համար ինչե՜ր չի անում,
Որտե՜ղ չի լինում մտքով ու հոգով,
Անգամ իր ներսի ծովերն է քամում,
Ջրում իր կամքը աղի արցունքով:
Դու այդքա՜ն մոտիկ ու այդքա՜ն հեռու,
Իսկ Անկատարի ճամփան քարքարոտ,
Ուր փլուզվում է երազը թերի,
Ուր ակնթարթը դառնում է կարոտ:
Տվածդ ի՜նչ է, որ ետ ես վերցնում
Պարտապանի պես թուղթ ու մուրհակով,
Հետո, խառնելով եդեմ ու դժոխք,
Ճամփա ես բացում գետերի տակով:
Ո՜վ է ու՜մ ասում՝ ընթացս, մեղա՜,
Քեզ հետ հավիտյան ու քեզ հետ՝ մենակ,
Տիեզերական լույսն ամենատես
Այդ ո՜վ է մանում թելի պես բարակ...
Վեներա Վարդումյան
Роза Хастян 17.05.2020 11:09 • Заявить о нарушении