Голос Памяти

Як прапець пра баі,
Што я знаю аб гэтым?
Што сказаць пра вайну,
Была бойка
Ў стагоддзі не гэтым.
Праўда ёсць, што было –
Адгрымела даўно,
У часіны не гэты,
Толькі памяць крывіць,
Быццам рана, свішчыць
Па сваіх, што забіты ў вайну,
Па згарэлых, памерлых давеку.
Ад таго і крычыць,
Што іх побач няма.
Ад таго і баліць,
Што яны не забыты.
Песня іх замаўчала здаўна,
Толькі памяць грыміць
І забыць не дае
На стагоддзі
пра жудасці Свету!


Рецензии