Малiтва мацi

У гадзiны набатных турбацый,
калi й мужны зшыбаецца з ног,
ратаванне вымольвае мацi —
просiць Бога, каб дзетак збярог —

і малят-немаўлят, i дарослых,
і дзяцей, і унукаў сваiх...

"I над безданню, Ойца нябёсны,
захавай птушанятак маiх!

Уратуй iх палёт ад падзення,
ад варожай — у сэрца — стралы!
Барані, як бранёй, блаславеннем —
i вялiкiх, i самых малых!

Зберажы i ў iмгле ад нягоды
далягляды i крылы душы!
Хай у радасць iм будзе свабода
жыць па Слову Твайму — й не грашыць!

I прабач, што малюся не ў храме,
i так проста, як сэрца дае...“

Мацi плача — i неба над намi
спачувае маленню яе.

А яна
на зямлi,
што адкрыта
ўсiм вятрам
(затулiцца бы след!),
вечнай стражнiцай,
карыятыдай,
слёзы лье,
ды адмольвае
свет.

23.03.2020


Рецензии
Совершенно не знаю белорусский язык, но читала, переводила на русский и всё поняла. Мать плачет и небо внимает моленью её. Очень красивый язык. Читала и Песляров вспоминала. Очень напевное, завораживающие стихотворение. Спасибо. Удачи вам.

Светлана Колбасина   16.06.2021 16:51     Заявить о нарушении
На это произведение написаны 4 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.