диолог пожилих жещин

- Здароў Ганна.
-Здароў Нюрка,
Ну як твой агарод?,як куры?
Нейкі від у тябе хмуры.

- Ой Ганна пагана,
Зрабіла поклад я курам,
Але тхор бясота паеў,
нічога ні аставіў там,
Як быццам на зло ён хатеў.
Шпакі вішню паклявалі
у садочку за хлявом,
пакуль унука мы чакали,
Яны вішню як сярпом.
Ды пражыліны пагнілі
У заборы у вагарод,
Ну а дед мой стаў лянівы,
Хоть бы хтось мне хоть памог.


- Ну а ты як Ганна?
Як жівешь ты? не хварэешь?
Бачу на вачах старэеш.

-Ой хвароба адалела,
Бачыш с кульбаю хаджу?
У бальніцу я хатела
Але ж агарод саджу.
Вото во былі и грошы,
Ды аддала за каня,
Але конь быў не харошы;
Маладое жарабя.
Ні ішоу ні як за плугам,
Усю яблыню зламаў
Паганялі яго пугай,
Потым ён зусім упаў.

-Добра Ганна я пайшла,
Дед мяне чакае,
Трохи я яму узяла,
Бо бедны памирае.







 


Рецензии