Выjшов з Уханi я, косочку взямш,
Тыхо плывэ дэсь з ныбэс роса,
Пырскае на зем.
І проростае усекая травк
І благоУхае!..
Эх, а я выjшов у доs гэтоj свят –
Трэ v хоть прыбратысь –
Да і мочу но онучы с куфаjк,
В тапочках наскор.
Дэнь бо мынае, а я бы всэ спав!
Сныцьця v заразка,
Шо заsыsае ек быттом Васька
Од свого братка.
Дэ я, куда я, чого покохав,
Ох, того Рачка!..
Так віноватыj прыд её Кентавр,
Шо j ны росказаты вш.
Мандалы v бо но робыла вона,
А ны творыла Томк дразгыj.
Я vэ квыткы оно jіj дарував.
Бо j ны рывнувала v…
До всекыj Vабкы.
Ну, шо v, колысь рос…чыта…емс,
Ек ва в Мохрі гаварат ведьм.
Бо на тым світы едять ведь,
А ны, мо, j спомынають вас.
Хаj vа Неба заjграе –
Ды j душа та зном к мамке!
І нех забудзе страданне
Па і якімсьці салдаце.
...ну, і вот гэто ж бы j тая пань?
Чы но бы Ангел дід Васькы?
Свидетельство о публикации №120030905848