Выjшов з Уханi я, косочку взямш,

Да j от вам: рыдаj все

Тыхо плывэ дэсь з ныбэс роса,
Пырскае на зем.
І проростае усекая травк
І благоУхае!..

Эх, а я выjшов у доs гэтоj свят –
Трэ v хоть прыбратысь –
Да і мочу но онучы с куфаjк,
В тапочках наскор.

Дэнь бо мынае, а я бы всэ спав!
Сныцьця v заразка,
Шо заsыsае ек быттом Васька
Од свого братка.

Дэ я, куда я, чого покохав,
Ох, того Рачка!..
Так віноватыj прыд её Кентавр,
Шо j ны росказаты вш.

Мандалы v бо но робыла вона,
А ны творыла Томк дразгыj.
Я vэ квыткы оно jіj дарував.
Бо j ны рывнувала v…
До всекыj Vабкы.

Ну, шо v, колысь рос…чыта…емс,
Ек ва в Мохрі гаварат ведьм.
Бо на тым світы едять ведь,
А  ны, мо, j спомынають вас.

Хаj vа Неба заjграе –
Ды j душа та зном к мамке!
І нех забудзе страданне
Па і якімсьці салдаце.

...ну, і вот гэто ж бы j тая пань?
Чы но бы Ангел дід Васькы?


Рецензии