сіні лес пакрыўся змрочнай заслонай.
гэта я
іду па ягады, па дарозе спатыкаючыся аб сучкі і гузы.
не хачу каб нас разлучалі сардэчныя гузы,
бо гузы падобныя на вочныя сузы.
пасля я пайду на пошту і куплю малако птушынае,
а затым паеду ў слаўный горад Добруш,
каб аддаць яго бабулі.
добра летам у Беларусі !
ня бачыш болю і людскіх пакут,
падлеткі і дарослыя усе без выключэння
жывыя і жывуць.
дояць кароў, вырошчваюць зерне і не паспяваюць думаць пра іншае.
аб эпосе метамодернизма,
пра сэнс жыцця і яго практычнасці.
яны нават не ведаюць гэтага.
зараз калі бываю ў Добрушы бывала сяджу на лаўцы насупраць магілы бабулі
і думаю што ж са мной зрабіў пецярбург.
усе гэтыя шумныя дарогі, людзі, разважанні і перажыванні.
цяпер бы купіць модока для бабулі і прайсціся згодна са слаўным
выдатнаму горадзе Добруш.
люблю радзіму.
радз ма
© Copyright: Дарья Мылова, 2020
Свидетельство о публикации №120030800701
Свидетельство о публикации №120030800701
Рецензии