Tvar
Перакрэслівае ўсё
З чым жылі гадами, моментамі жмурымі
Скітаннямі і хвалямі штодзённымі
За чым былі на ўспамін стагоддзяў
Навошта так хацеў ў поцемках сустрэць яе?
Што так залез, нібыта шыя ў дроце
Трываў той час калі з вачэй ачараванны
Ды і сам ўжо васкрэс нібы за чаркай
У палёце доўгім па планеце
Жадаў да птушак дакрануцца, трэснуць
Але заўсёды
Нібы на тым жа месце
Чапае пахам кветак тміна
Той зыбкі чорна-белы фон з нявестай
Раптоўна мілай
Мілы
Свидетельство о публикации №120021610761