Терентий Гранели - Я и Галактион
Я заболел и едва не помер,
Зозия*, ты меня не забыла,
Прячется демон в Галактионе,
Я, же - ангел,скорей,белокрылый.
Свитков изысканных обретенье,
В сад выхожу - там холод промозглый.
В Галактионе – земли свеченье,
Я же, скорее, - отблеск надзвёздный.
Вечер, семь ровно, скоро стемнеет,
Ветер неистов, враг у границы,
В Галактионе - синяя фея,
Из моих строчек - бездна глядится.
Я заболел и едва не помер,
Зозия, ты меня не забыла,
Прячется демон в Галактионе,
Я, же - ангел, скорей, белокрылый...
*Зозия - имя сестры поэта.
***
© Copyright: Звеньевая, 2020
Свидетельство о публикации №120020706635
Свидетельство о публикации №120020706635
Рецензии
ტერენტი გრანელი - მე და გალაკტიონი
ავად ვიყავი, წუხელ ვკვდებოდი,
ახლა მიგონებს ალბათ ზოზია.
გალაკტიონში არის დემონი
და ჩემში უფრო ანგელოზია.
ყოველდღე ვიღებ ძვირფას ბარათებს,
ბაღში მივდივარ, ეს დღე ცივია.
გალაკტიონში მიწა ანათებს
და ჩემში უფრო ზეცის სხივია.
შორს ქარი კივის, ახლო მტერია,
ახლა ღამდება, შვიდია სრული.
გალაკტიონში ლურჯი ფერია
და ჩემს ლექსიდან მოჩანს უფსკრული
ავად ვიყავი, წუხელ ვკვდებოდი,
ახლა მიგონებს ალბათ ზოზია.
გალაკტიონში არის დემონი
და ჩემში უფრო ანგელოზია.
Звеньевая 25.09.2020 23:24 • Заявить о нарушении
ავად ვიყავი, წუხელ ვკვდებოდი,
ახლა მიგონებს ალბათ ზოზია.
გალაკტიონში არის დემონი
და ჩემში უფრო ანგელოზია.
ყოველდღე ვიღებ ძვირფას ბარათებს,
ბაღში მივდივარ, ეს დღე ცივია.
გალაკტიონში მიწა ანათებს
და ჩემში უფრო ზეცის სხივია.
შორს ქარი კივის, ახლო მტერია,
ახლა ღამდება, შვიდია სრული.
გალაკტიონში ლურჯი ფერია
და ჩემს ლექსიდან მოჩანს უფსკრული
ავად ვიყავი, წუხელ ვკვდებოდი,
ახლა მიგონებს ალბათ ზოზია.
გალაკტიონში არის დემონი
და ჩემში უფრო ანგელოზია.
Звеньевая 25.09.2020 23:24 • Заявить о нарушении