Я не ведаю роднае мовы,
Не валодаю тым языком,
На якім каласіліся словы
То пад сонейкам, то пад дажджом.
Хай з легендаў, альбо, нават, з казак,
Хай з сузор’яў, з бурлівых крыніц
Выйдзе ў поле, ці проста на ганак
Тая мова, што зноў заіскрыць.
Я хачу, каб пад небам свабодным
Жыў заўсёды мой родны народ,
Для якога б быў прынцып істотным
Будаваць беларускі аплот:
Гэта спадчына, мова, культура
І адна Канстытуцыя ўсім;
Гэта край, у якім і старыя
З маладымі ў заслоне адным!
Дык няхай загучыць мая мова
На высокім узроўні і тут,
Дзе мы цягнем спрадвечную долю
Ў надзеі пазбегнуць пакут.
04.02.2020.
Мова
© Copyright: Димидов Константин, 2020
Свидетельство о публикации №120020502524
Свидетельство о публикации №120020502524
Рецензии
Добрае слова мове, якая заслугоўвае лепшай долі. Толькі чаму "Я не ведаю роднае мовы"?
Клавдия Семеновна 05.02.2020 23:06 • Заявить о нарушении
Клавдия Семеновна 05.02.2020 23:06 • Заявить о нарушении
Но на самом деле, пожалуй, речь не конкретно об авторе, а о народе, который забыл мову, но хочет быть белорусом... I мова яшчэ загучыць!
Димидов Константин 05.02.2020 23:18 Заявить о нарушении
Димидов Константин 05.02.2020 23:18 Заявить о нарушении