Золотая скорбь

       Симон Кармиххелт

Перевела с нидерландского языка
на русский язык Галина Поротикова

Мне плохо, плохо. Ах, что делать мне?
Обычный ищет истину в вине.
Но я не просто малый, я поэт
и из мучений сочиню куплет.

Мне нужен лишь обычный карандаш.
И бюргер только бесится без толку,
а я лошадку трогаю за холку
рысцой катить печальный тарантас.

Исполнено, и снова облегчён.
Я выжать смог прекрасное из боли,
стихи текли чудесны, рифмы полны.
Опять заснуть, не думать ни о чём.

В "Сокровищницу" строчки попадут
и в "Золотую жилу" без труда. 
Учитель сформулирует тогда:
"Прочтём же, дети, как страдал он тут."

С нидерландского


       Simon Carmiggelt

Louter droefheid

Ik voel mij somber. Ei, wat zal ik doen?
Een platte geest dronk nu een glaasje,
Maar ik ben een poetisch baasje
en ga mijn weemoed in een versje doen.

Dat is het voordeel van mijn gave.
De burger kan zijn ei niet kwijt,
terwijl ik, rustig, mijn neerslachtigheid
gelijk een paardje voor mijn kar laat draven.

Is het volbracht, dan ben ik opgelucht.
`k Heb schoonheid uit mijn pijn gewrongen.
Mijn lieve pen heeft mooi gezongen.
Ik stap in bed. Ik geeuw en zucht.

En staan mijn versjes later soms te kijk
in "Goude aren" of in "Dichterschat",
dan zegt de leraar bij dees` pennespat:
"Kijk, jongens, hier had hij het moejelijk."