О мая Радзiма дарагая,
Для мяне ты мацi i сястра!
Я з табой сябе к сабе вяртаю,
Мой выток святла ты i дабра.
Я цябе, мой сонечны куточак,
Пасля раставання зноу вiтаю!
Празвiнеу мiнулых дзён званочак,
Я сваё дзяцiнства сустракаю.
Быцццам толькi учора пад дубамi,
Смажылi мы сала у Вялiкдзень,
Бегалi у сасоннiк за грыбамi,
Паласкалiся у рачной вадзе...
Па табе сумую я усё болей,
Мару у родных месцах пабываць,
Каб адчуць тваёй зямлi раздолле,
I праматчын запавет прыняць.
Вяртанне
© Copyright: Людмила Мищенко, 2019
Свидетельство о публикации №119111503190
Свидетельство о публикации №119111503190
Рецензии