О, МарЮшкы вы хвайн!

Куда ж вытэ пропалы…

Прекрасной будь, судьба!
Что б мы ни наваляли
Шэ в юности Васька,
В Татарии са й Валькы.

Одна була така
Мызэрнынька ж, казалось!
А вот шукала щасьць
И в юного пысакы…

Прыйшов мы до пынька.
И сив. И стало ясно,
Чому вэсь дэнь проспав,
А зары очуханцы.

Ах, вы мои виманк!
Как лэтав я за вамы!..
Шо ж зарэ так зачах?
Чого пичаль охтябыр?

Да!.. був и жыв качан.
И вси ёго качалы.
И но ныдочакавсь
А ны лыста от Танькы.

На Ласовцях вона
Выплясваля зь скрыжалькы:
Ах, згынь! Ны прыжымайсь –
Родне жэ щэ по мамцы!

Нарава ты моя!
Чы я упрам Равана,
Шоб надто дожыдацц
От Ситочкы коханьня.

И вот, ты, хытра пташк,
Взяла й пудсунь МарЯнку щ.
Ну, шоб обманьвав я
На таньцях гарну самку сь.

Тыпэр от получай
4 киля яблык:
Жылося вэльмы влад!
А зарэ шэ ласкавей…

Ныма ны серый качкы й.

И топица изба.
И наглыи мышата
Нахрапом лизуть в скайп
И на окни в рубашку.

Ексь ос повыганямш.
Да дэ! Да зном по парцы
Шурують с потолка.
Хоть бы й заклеиф напроч.

Ныма с кым пыты й чай.
Ны то шо поболтаты.
Прыдэцьця назначаць
В Яновы с кымсь свиданку.

Возьму гармонь шыкарн,
Бы в клубовы когда-то,
Да выйду на майдан.
И, ох, уж гнэну танцав!..

...бо, можэ, вот она,
Гыдота хытра тая ж,
Шо вздужае прыбрацц
Хоте бык в Тигра хатцы


Рецензии