Она не услышала меня - Toon Tellegen

Анна Каренина на пути к вокзалу...

Вернись! Сверни на другую улицу!

.....многолюдный перрон...

Ты, что, не слышишь меня? Вернись!

...тормоза, голоса...

Вернись!

Книга выскальзывает из ее рук.
Может быть, я слишком тихо кричу?

Но ведь милосердие существует?
Ведь есть же что-то сильнее судьбы?

Она снова берет книгу и закрывает глаза,
наклоняется вперед
и растворяется среди букв.






* * *


Ze hoorde mij niet /nederlands/


Anna Karenina op weg naar het station...
Ga terug! Sla een zijstraat in!
... tussen de mensen op een perron...
Hoor je me niet! Ga terug!
... de remmen, de stemmen...
Ga terug!!

Het boek glijdt uit haar hand.
Riep ik te zacht?

Maar er is toch genade?
Er is toch meer dan ons lot?

Ze raapt het boek weer op en sluit haar ogen,
buigt zich voorover
en verdwijnt in het papier.

Ze hoorde mij niet.



Toon Tellegen
Uit: Minuscule oorlogen,
- niet met het blote oog zichtbaar
Querido Amsterdam 2004