Сурат

Шауаланы Разият

СУРАТ

Жюрек хошлукъгъа къалгъанды
Менде сураты анамы.
Мудах кюнюмде алгъанды
Сау этейим деп жарамы.

Анам харипни сураты.
Къарайма анга кёз алмай.
Жюрегимде ура аты,
Унутулуп, тохтап къалмай.

Анга мен тюрслеп къарасам,
(Неми да билип тургъан ол!)
Жашау, не кёп жара да сал,
Аны бла ариу, тынчды жол.

Ансыз чыкъгъан кюнде тангнга,
Кюн, от болуп, кетди кенгнге.
Билсем эди алдан, анга
Айтыр эдим, жылыу женгнге

Ол айтмагъан сёзлерими,
Ол айтмагъан жырларымы…
Жилятханла кёзлерими –
Киши да билмеген сырла.

Толгъан болмаз тилеклеринг,
Тюшлеримде келесе сен.
Тауда ёсген жилеклени
Жыйып, манга бересе сен.

Алып къысаса кесинге,
Жапсарыргъа сюйюп мени.
Ол чакъ къалады эсимде…
Нечик татлыды келгенинг!


Рецензии