идея уйма

по/ишь^ег/о
пои’-
шь||и только
зря ли он
на лес! глаза
свои
где ходит||з`а
кусон
не прекра/ща
ет пя’-
лить ног туда
корми’-
лиц тетру тор
опя?
едой его уйми


Рецензии