Печали мои...

Печали мои и тревоги
ничто
по сравнению
с тем,
что землю
покинули боги,
забыли о нас,
насовсем, –

душа,
сиротливо взирая,
стараясь себя
ободрить,
мечтает
о прелестях
рая,
а жить…,
а не знает, как
жить.


Рецензии