Мова

         
Твой голас ціхім не слыў.
Светам даўно прызнаны.
А сціхнеш –
Пайду ў лясы,
 Як бацькі ішлі ў партызаны.
               Юрка Голуб


І ўспомнім, як ляцеў пад адхон
цягнік нашпігованы зброяй,
як ставіла  лёсы на кон
ахвярная жменька ізгояў,

каб хоць, быццам костку грызі,
гукай толькі кропкі прыпынку
на мове (дазвол быў калісь)
ля Фары, а потым на рынку.


Рецензии