***
Захад разліў сваю барву
На вяршыні усходняга лесу,
Потым поўня ўзышла на усходзе –
Паласатая поўня
За рванымі хмарамі.
Мне ўсё роўна, каму
Верш без рыфмы не трэба.
Мне ж патрэбна і неба,
Дзе захад разліў
Сваю барву над лесам,
І поўня, што хаваецца моўчкі
За хмары-анучы,
І верш мой патрэбен,
Дзе рыфмы ніякай,
Бо так бачу сягоння.
На неба гляджу…
15 ліпеня 2019 г.
Захад разлiу сваю барву...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2019
Свидетельство о публикации №119071508672
Свидетельство о публикации №119071508672
Рецензии