3. свет не мiлы
той дзяўчыны-прыгажосці,
без яе хвалюе нешта,
быццам страцілася штосьці.
нас хавае з кожным разам
ноч-бясконцасць у імгненне –
я не зразумеў адразу
з пацалункам-дапаўненнем.
абдымаю, не пусціўшы,
будзеш ты да рук ахвочай,
пасябруеш нават з цішшу,
зазірнуўшы хутка ў вочы.
(пер. 2019)
Свидетельство о публикации №119070107378