Зорная памяць
На зямлю апусціўся туман.
Ціхі голас, пяшчотна сумовы
Адагнаў проч і боль і падман.
Цёплы вецер павее так ціха,
Датыкнецца далоняў тваіх,
Разварушыць валоссе на сілу,
Каб ты ведала - я твой на міг.
Я люблю цябе ціхаю ласкай,
І праз зоры рукой абдыму...
Ты адзіная, светлаю казкай
Засталася ў маім даму!
Раскаціліся зоры дарогай,
Па якой я пайду ізноў....
Хутка срок падыйдзе мой новы,
Я вярнуся з тых летніх зор!
Свидетельство о публикации №119061701768