Задушница - Maja Panajotova

На тонком листе плакучей ивы
я медленно плыву по водам
Схельде, Зенне, Нете, Лиса..

Лист узок, но я нахожу на нем место
для спасающих свою жизнь муравьев,
усталых пчел, старых бабочек,
душ животных и детей, утонувших
в Шельде, Зенне, Нете, Лисе...

Так мы все вместе отважно плывем,
не страшась ни дождей, ни засухи,
ни льдов и снегов,
все дальше и дальше к водам
Строма, Места, Янтра, Яны ...

На выпуклых камнях среди камышей
нас ждут родительские души,
и белая стрекоза - моя мама! -
уже летит, чтоб поцеловать меня,
над быстрыми водами
Струма, Места, Янтра, Яны...






Задушн'ица - поминальные дни у славян

Схелде, Зенне, Нете, Лис, Струма, Места, Янтра, Яна  -- реки во Франции, Бельгии, Болгарии, Греции, России...







Zadoesjnitsa /nederlands/

Op het dunne blad van een treurwilg
drijf ik traag over de wateren
van Schelde, Zenne, Nete, Leie...

Het blad is smal, maar ik maak plaats
voor mieren, vechtend voor hun leven,
voor vermoeide bijen, oude vlinders,
voor zielen van verdronken dieren,
voor zielen van verdronken kinderen,
in Schelde, Zenne, Nete, Leie...

Zo drijven we dan met zijn allen
onbevreesd voor regen, droogte,
voor het ijs en voor de sneeuw
altijd verder naar de wateren
van Stroema, Mesta, Jantra, Jana...

Tussen het riet, op bolle stenen,
wachten de voorouderlijke zielen
en een wit libelletje - mijn moeder! -
vliegt naar me toe om me toe zoenen,
ginder aan de snelle wateren
van Stroema, Mesta, Jantra, Jana...

Maja Panajotova
Uit: 'Verzwegen alibi',
Manteau, Antwerpen, 1983


Рецензии