Дарога Парнас

Прыгожая зямдя у любы час,
А ў чэрвені,такая незвычайная!
Буяюць кветкі каляровыя для нас,
Іх ў розныя бакі ветрык качае.
А як прыемна ,але ж  заве дарога
Старажытны фенамен цывілізацыі
І ад яе залежыць вельмі многа
Развіццё і здабытак нашай нацыі.
Маёй вёскі гістарычны лёс дарогі:
З бацькаўшчынай звязаны непарыўна,
Лёс хай выстаўляе свае"рогі"
За пражытае жыццё не крыўдна...
Хай асуджаюць мой незграбны талент
З дзяцінсва гістарычныя падзеі.
Мары мне душу не растапталі,
А жыццё на частачкі падзелена.
Мясціны небяспечныя,крутыя павароты
Трасса ёсць-вядомая шаша...
Ніткамі суровымі,кола жыцця абмотана,
Куды яго паверніш,толькі табе рашать!
Па сцяжынцы вузенькай,ціхінька іду
На "кабыле борзай"узбіраюсь на "Парнас"
І свой шлях канечне,толькі я прайду
І як удалося,хай пакажа час...
Віецца пуцявіна слізкім змеем
Вышэйшае мастацва,чым кіно...
Упэўнена скажу:"І Я умею!"
І гэта нат не кожнаму дано.
Прабачце за узвышаны настрой,
Як дрэнна,калі моцна засасе
І люді сур'ёзныя з паветранымі ўровень
І не пад'ехаць на крывой казе!
Але я за сябе стаю гарой,
Заўжды на крок уперадзе сусед
Заінтрыгована "асоба"барацьбой:
"Прабачце,што жыву не як усе!"
 І не жыць ніколі мне багата,
Я сваё мне выстаўляць залішне,
Бачны мір-ёсць мая хата-
Я з тых паэтаў,які проста піша!