Эрнест Брылль Что ж

***
Coz, mezczyzna nie placze. Tego sie uczylem
Od samego dziecinstwa. Coraz bardziej sucho
Mialem pod powiekami. I wzrok byl ostrzejszy
I oddech spokojniejszy i swiat jakby mniejszy
I moj glos w swiecie nie brzeczal tak krucho.

Coz, mezczyzna nie placze - bo zna swa bezsile
Uczy sie milknac i w ciemnosc odchodzic
Przyjaciol nie miec, z wrogami sie godzic.

I tesknic za lza jedna co by z boza laska
Poplynela mu z oczu zamiast ziaren piasku.

***
Что ж – парень не плачет. Так меня учили
С детства. Все суше
Под веками. Зрение – острейшее,
Дыханье спокойнее, мир меньше,
Мой голос не стал тише.

Что ж – парень не плачет – знает – бессилен
Уходит в тень, учится - промолчать,
Не иметь друзей, врагов привечать.

Тосковать по слезе, что с Божьей лаской
Не зерном песка скатится из глаз.


Рецензии