Пьер Кемп. Первопричина. Вечер. Оправдание

       Пьер Кемп

Перевела с нидерландского языка
на русский язык Галина Поротикова

* * *

Неодолимое триединство,
мужчина, солнце, Христос,
в женской нежности неcтерпимой
звучит немой вопрос.

Она улыбается несмело,
губы её крупны.
На жёлтом лице глаз белки синее,
и краешки красны.

Пространным лицом она чувствует солнце,
её кругозор юн,
она только утром крестит сонно
свой маленький ум.

Мужчину в себе ощущает скоро,
одной любви полна.
Он белокожий, сильный, голый,
и грудь черна.

* * *

Такой вот вечер, и ничего.
И что-то будет, и нет его.
И детская игра звенит, как за окном,
Так, словно его нет,
Где дом.

* * *

Я не поехал, чтобы приехать,
я не забывал говорить себе, иди,
деревья у дороги отзывались эхом,
малые цветочки спешили цвести.
По тому, как здесь перед тобой стою,
истинно приехал... признаю.

С нидерландского


       Pierre Kemp

Principe

Zij staart naar de razende drievuldigheid
van Jezus, de zon en de man
en lacht in haar ongeduldigheid
zo teder zij kan.

Zij lacht het niet lang en niet te veel,
haar lippen zijn te groot,
haar ogen als zagen zij aan veel geel
de randen blauw en rood.

Zij voelt de zon op haar breed gelaat
en Jezus heel ver in de hand,
waar zij `s morgens vluchtig een kruis mee slaat
over haar klein verstand.

Maar de man voelt zij tot in haar schoot
en ook tot op haar hart.
Zij voelt hem blank en sterk en bloot
en tussen de ogen zwart.

Avondstemming

Het is een avond zo zonder iets.
Alles is er wel maar verrilt naar een niets.
Het spel van de kinderen klinkt als van achter glas,
of het al niet meer was
waar het is.

Excuse

Ik ben niet gekomen om er te komen,
ik ben er maar zo`n beetje heengegaan,
omdat langs de weg zulke hoge bomen
boven zulke kleine bloempjes staan.
Maar nu ik hier sta, nu ... ik erken
dat ik werkelijk gekomen ben.