Зноў час каціцца к закату,
На небе ні хмурынкі.
Сонца глянула ў палату,
Нам абагрэла спінкі.
Няхай трашчыць на двары,
Яшчэ лютаўскі мароз.
Берагуць нас дактары,
Ад стрэсу,хвароб і слёз.
Прастуду ,гастрыт востры,
Вылечаць нам маментам.
Дактары і медсёстры,
Лекамі і кампліментам.
Яны,як прамень сонца,
Надзею дораць людзям.
Мы ўдзячны ім бясконца,
Заўжды помніць будзем.
За іх ўмелые рукі,
За шчодрую дабрыню.
Што пазбаўляюць ад мукі,
За то ,што зараз я жыву.
Дзякуй дактарам
© Copyright: Николай Богданов 6, 2019
Свидетельство о публикации №119040207216
Свидетельство о публикации №119040207216
Рецензии