Калитка

       Рютгер Копланд

Перевела с нидерландского языка
на русский язык Галина Поротикова

Стоим мы, и рядом трещащий забор,
мы, вольные лошади в мире.

Вдвоём, и снова, снова Париж,
и вечер, и "где и когда".

Всплывают забытые строчки опять
про сельские тихие ночи,

ты шепчешь: да, да, здесь и сейчас,
здесь лучше всего, с тобой,

с твоими руками. И мы лежим
вдвоём на земле, и калитка

трещит от буйной лошадки.

С нидерландского


       Rutger Kopland

Tegen het krakende hek

Zo stonden wij tegen het krakende hek,
zo buiten de wereld als paarden.

Het was weer aarde, gier en soir de
paris, een avond van waar en wanneer.

In mij kwamen vergeten regels omhoog,
zachte op nacht rijmende landerijen,

maar jij fluisterde: hier, hier is het
het fijnste, waar je nu bent, waar je nu

bent met je handen. Zo lagen we tegen
de aarde en tegen elkaar, terwijl het hek

kraakte tegen de opdringende paarden.


Рецензии