Поле

Поле твае, ніколі я не забуду.
Цвет той залацісты ,
І праз ніх васількоў.
Чырвоныя кветкі ляжаць тут гурбою.
І п'яніць мяне счасця вось гэта,
Што з полем такім, жыве душа.
І нарадаваца яна ім ня можа,
А скора будзе,будзе зяма.
І поле будзе то у галаве ўспамінаца.


Рецензии