Шэры колер

Федор Медведев 2
Шэры колер мае адценняў
Мабыць сотню,а можа і больш...
Ляцяць думкі ад летуценніка
Адна за адну горшыя...
Па небу чорныя віхуры...
Я бягу пад парасон,
Душа зашушкалась ў падмурак
Цікавага,небыта сон...
Дарога ў жудаснае месца...
Дзе непагадзь пабіла ўсходы,
Ліхая гадзіна там песціцца,
Уйма ўсялякага народу...
Не чутна вешчай птушкі пенія...
У верх-кароценькая лесвіца,
І ніякага натхнення,
Хістаецца ад прыкаснення...
А унізе-ёсць пагрэцца!
Смурад і дышачы агонь...
І гараць душа і сэрца,
Асядае дым на скроні...
У вачах маіх-пустэча...
Трымае уладу шэры колер
І цяжар на мае плечы:
"Навошта мне такая доля?"


© Copyright: Федор Медведев 2, 2019
Свидетельство о публикации №119011204661
Список читателей / Версия для печати / Разместить анонс / Заявить о нарушении
Другие произведения автора Федор Медведев 2
Рецензии
Написать рецензию
Другие произведения автора Федор Медведев 2