Ода Марус

Шчэ зоркі не зышлі з нябёс
І першы певень не прачнуўся
Нібы на крылах Бог прынёс
Даярку лепшую-Марусю...
Прыгледзе кожную кароўку,
Падсуне корм і подсціл зменіць
Працуе вельмі хутка,лоўка
Яна дзяжурная па змене...
Цёплай вадзіцай змые вымя,
Першыя кроплі сцедзіць ў збан
Малако ў машыну хлыне,
Нібы хто адкрыў там кран...
Малако бяжыць па трубам
Беласнежны млечны ход
Праца упартая,марудная
Пра яе ведае народ!
Маруся з галавой прыўзнятай
Працуе двадцаць пяць гадоў,
Малачком буйна-рагатых
Корміць тысячы ратоў!
Тры разы на дні- іх доіць,
Шчышчае стоілы ад гною,
Стварае добрыя умовы,
Каб вырабы харчоў удвоіць!
Малако,смятана,масла,
Сыр,кефір,йогурт і зліўкі
І тварожная ёсць масса
Ад яе кароўкі, Мілкі...
Ёсць малочныя цукеркі,
Пячэнне з малачком тамлёным
Тут без усялякай зверкі
Дасягнута працай- плённай!
Ужо сцямнела і да дому
Ідзе Маруся ціхім пехам,
Пахне сіласам,саломкай,
Но заўжды ідзе са смехам...
Ведае,што яе Мілка
Заўжды зробіць стол багатым,
Ёсць каўбасы,буджанінка
Каб на кожны дзень і ў святы
Ніхто голаду не меў,
Каб артыст нам песні пеў,
Каб вершы пісаў паэт,
Энергецік даваў свет,
Доктары людзей лячылі,
Настаўнікі дзяцей вучылі
І грымелі зычна гукі
Прамысловасці і навукі,
Развіваўся космас бачна
Праца даяркі вельмі значная!
Хтосці мудры запрыкмеціў,
Трэба дух свой мацаваць
І каб лепш жылося ў свеце
Трэба добра працаваць!