Иеронимус ван Алфен. Дерево слива

       Иеронимус ван Алфен
       1746-1803

Перевела с нидерландского языка
на русский язык Галина Поротикова

Рассказ

На ветвях созрели сливы,
о! их видит мальчик Ян.
Папы нет, предупредил он,
сливы чтобы Ян не рвал.
Не увидел бы ни папа,
ни садовник и никто,
если пять-шесть сливок только
Ян унёс в своём пальто.
Всё же честным Ян быть хочет,
посмотрите-ка, идёт,
и чисты его ладошки,
потому как слив не рвёт.
Убегает. Строгий папа
путь сыночка проследил
и встречает на дорожке.
Ян, что выбился из сил?
Ах, сыночек, скажет папа,
опечалился, дружок?
Ну сорвём давай-ка сливы,
подставляй скорей мешок!
И тряхнул тут папа сливу -
метят сливы Яну в лоб -
он их тут же собирает
и пускается в галоп.

С нидерландского


       Hieronijmus  van Alphen

De pruimenboom

Ene vertelling

Jantje zag eens pruimen hangen,
o! als eieren zo groot.
`t Scheen, dat Jantje wou gaan plukken,
schoon zijn vader hem verbood.
Hier is, zei hij, noch mijn vader,
noch de tuinman, die het ziet:
Aan een boom, zo vol geladen,
mist men vijf zes pruimen niet.
Maar ik wil gehoorzaam wezen,
en niet plukken: ik loop heen.
Zou ik, om een hand vol pruimen,
ongehoorzaam wezen? Neen.
Voort ging Jantje: maar zijn vader,
die hem stil beluisterd had,
kwam hem in het lopen tegen
vooraan op het middelpad...
Kom mijn Jantje, zei de vader,
kom mijn kleine hartendief!
Nu zal ik u pruimen plukken;
nu heeft vader Jantje lief.
Daarop ging Papa aan `t schudden,
Jantje raapte schielijk op;
Jantje kreeg zijn hoed vol pruimen,
en liep heen op een galop.