Алесь Рязанов. Ловушки

   Чтобы не было страшно ходить  в
лес, оставили односельчане ловуш-
ки:   на рысь,  на волка,  на кабана и
медведя…
   Пошел  Семен проверять, что попа-
лось в его капкан, – и угодил в чей-то
сам,
   пошел  Тарас посмотреть, что  запу-
талось  в  его силках, –  и остался сам 
в чьих-то петлях,
   пошел  Доменик   разведать, упало
ли  что  в его ямы, –  и  будто  сквозь
землю провалился, куда-то исчез…

   И стали люди еще пуще бояться леса:
   там злые волки,
   там дикие кабаны,
   медведи,
   рыси,
   да еще и ловушки.

                Алесь Разанаў
ПАСТКІ

   Каб  не баяцца  хадзіць у лес,  панастаў-
лялі аднавяскоўцы ў лесе ўсялякіх пастак:
на ліса, на рысь, на ваўка, на дзіка, на мя-
дзведзя…
   Пайшоў Сымон паглядзець, што трапіла
ў яго самаловы,  – трапіў у нейчы сам,
   пайшоў Тарас паглядзець, што трапіла ў
яго петлі, – заблытаўся сам у нейчай,
   пайшоў Дамінік паглядзець, што трапіла
ў яго ямы, –  нібы скрозь зямлю  праваліў-
ся, кудысьці прапаў…
   І пачалі яшчэ горай людзі баяцца лесу:
   там водзяцца рысі,
   там водзяцца лісы,
   мядзведзі,
   ваўкі
   і – пасткі.