Тревога не-арийского лица

       Хенк Феддер

Перевела с нидерландского языка
на русский язык Галина Поротикова

Тревога не-арийского лица.
Ждёт каждый вечер поезд чья-то дочка.
Её глаза прикованы к той точке,
Где выплюнет туннель её отца.

Вокруг снуёт обычная толпа.
И пригород, и город в вечной гонке,
И ты стоишь с проводником в сторонке,
Ждёшь, что отец твой не забыл тебя.

И шлёт привет далёкая рука.
Она его и он её узнали,
И две отцовские руки обняли
Ту, что судьба покуда сберегла.

Идут затем в неясной темноте,
Бредёт отец, заботами отравлен,
И спросит голосок дрожащий здраво,
Когда ещё они пойдут в бассейн...

Позволь, Господь, я попрошу за них:
Бог, одари хотя надеждой слабой,
Дай навсегда забыть про них Гестапо,
В живых оставь, Господь, ещё двоих.               

С нидерландского


       Henk Fedder

Joods kind

Zji wacht hem elke avond aan de trein
Het meisje met on-arisch zwarte haren,
Met ogen, die verstrakken in een staren
Of vader gauw de tunnel door zal zijn.

Forensen schuif`len langs de binnendeur
En schieten van de trap in daag`lijks jachten,
Het donkre kind kan enkel staan en wachten
Vlak bij het hokje van de conducteur.

Dan zwaait een mannenarm een verre groet,
Op `t klein gezicht bloeit plotseling herkennen,
Ze moet op slag hard naar haar vader rennen,
Hij bukt zich laag en zoent haar smalle toet.

Nu gaan zij samen door de late dag,
De man gebogen en van zorg gebeten,
Het ratelstemmetje wil erg graag weten
Waarom ze nog niet naar het zwembad mag...

O Heer, ik heb vandaag `een bede maar:
Elk Joods gezin wordt haast vaneengereten,
Laat de Gestapo deze twee vergeten,
Laat die in Jezus` naam toch bij elkaar.