Азбуката още сричам

Листа и есен вятър гони.
Зад храма-залез виолет.
Жалко,че не съм художник!
А нима не съм поет?

Звук из храстите излита
също като из тромпет.
Знам,не съм и композитор!
Но нима не съм поет?

На строежа в сняг и киша
чука момък-кофражист.
Очерк няма да напиша...
Нямам дар на журналист.

Значи с музите съм скаран.
Красотата още сричам...
Как във бъдеще ще карам?
МОГА САМО ДА ОБИЧАМ!


Рецензии