Я помню ёлку ў нашай хаце
Ялінкі , снежныя у ваце
Настрой чуваўся навагодні
Мы цуд чакалі кожнагодні.
Схіліўшыся сядзела маці
Пашыць патрэбна для дзіцяці
Спадніцу ў школу на агеньчык
Дачушка ж , сонечны праменьчык.
У хаце нашай пахла хлебам
Скрыпучым навагоднім снегам.
Кот рыжый звіўшыся ляжаў
Пад нос мурлыкаў , смачна спаў.
Напэўна ж снілася яму
Не у сне , а быццам наяву
Нарушку мышку ён паймаў
Таму й мурлыкаў , смачна спаў.
З дзяцьмі каляды ён чакаў
Свой апетыт ён ледзь стрымаў.
Яму смятаны і масла ўволю
А нам гасцінец і раздолле.
Так вось было ў дзяцінстве нашым
Не ведалі заморскай фальшы .
Там Дед Мароз з дзіцямі скача
Пра Санту жа ніхто не чуў , ніхто не бачыў !
Лілія Воранава ( Заяц) 12.12.2018г.
Успамiны
© Copyright: Воронова Лилия, 2018
Свидетельство о публикации №118121304983
Свидетельство о публикации №118121304983
Рецензии