Не трэба блытаць дабро з л хам

Кіруе неба чалавекам,
"Его"яго ад гэтай печкі,
Даешся дзіву Ўчынкам нейкім,
І не абыйдзешся без спрэчкі.
Гэта душы псіхааналізм,
Пра гэта меркаванне будзе
Пазнання ніткі разблыталісь
На скуры адчуваюць людзі.
Адносныя ўвогуле рэчы
Белае чорным успрымаем,
Адному тое грэе плечы,
Другому студнем абдымае...
Перамяшалісь дабро з ліхам
І сумны меюць працяг,
Баль вядзе Цёмная Ліга,
Улада ў пачвары у руках.
Дарэчы бальшавізм Рассіі
У дзяржаве спраўдзіўся ГУЛАГ,
Лагерны пыл малоўся сілай,
Зажманы у бальшы кулак.
Літасці антонім-жорсткасць,
Няпэўнасць
Развіццёвая пакручастасць
І на ногі стаць няпроста,
Усё моцна перакручана...
Немец сцвярджаў,што ён вышэйшай расы
Самы старажытны і культурны
Бухенвальду і Асвенцыну- грымасы,
Жорскасці паказваў "цырульні".
Не трэба блытаць дабро з ліхам,
Формула жыцця-адноснасць
Чалавечая душа,як парадзіха
У штыкі чужое,да сваёга-зносна.
Ліха-цёмнае,дабро-светлае поле,
Энергетычныя маральныя палі,
Не памацаеш рукамі і тым болей
Не раскладзеш,як зерне на раллі.
Абсалюцызм-душэўны дызбаланс,
Ланцужок небяспечных падзеяў,
Да абсурду прылажаны час,
Страх-ты ўжо памылак надзелаў.
Надламіўся-імпэктней імкнецца,
Каб згарэць урэшце ушчэнт,
Яшчэ трохі і кола замкнецца
Няма абсалюту і ты -пацыент...
Наша душа-аккумулятар,
Запасы ў ёй цемры і святла
Ідзе барацьба і хто там аматар
Ад спраў цёмных сгараеш да тла.
Жыццё- нібы міннае поле,
Душа зацягнута ў канфлікт,
Святло і цемра точуць зброю,
Бо за галоўнае ўзнік.
Фізічна-энергетычная праграма,
"Матрыца "знаёмая людзей
І не сумняваюся ні грама,
"Рухавік" учынкаў і падзей.
Душа-сасуд у двух аб'ёмах,
Нехта ў старыну лічыў:
"Зафіксаваны кожны шолах,
У адным "дабро"-"грахі" у другім,
Адзін з Жывільным ёсць бальзамам,
Другі з атрутаю смяротнай
І кожны папаўняе сам
Благімі ўчынкамі і дабротнымі.
Ад іх вібрацыі праз Космас,
Бязмежны акіян-бяры,бо трэба"
І сцвярджаюць плыні філасофскія:
"Падае вібраціі нам неба."
Міна знішчыць усё да шчэнту
Ад выбуха - не пазбавіцца,
Выйсце ёсць у пацыента
У царкву схадзіць-пакаяцца.
Зменшыцца аб'ём з грахамі,
Павялічыцца з дабром
Такую магчымасць маем,
Пакуль жывы- не памром.
Мы выбіраем і нас выбіраюць,
Можна пасці на дно,ці Узняцца
Трэба памятаць,узгадаюць
Шанец быў да святыні дабрацца.
Жывая рыба руліць супраць,
Не трэба і нам здавацца
Пляцоўку нечысці-раз плюнуць,
Не!Святлом хай будуць папаўняцца
Сасуды нашы ўсё жыццё.
"Груз ліха" давіць на быццё,
"Гардыня"-рухальная сіла,
Трэба кідацца на ўцёкі
Пакуль змяя не заглаціла.
Жыццё атручана і ліха клоччы
Ляцяць на іншых у цэль па курсу,
Жыццё становіцца больш змрочным
Калі няма сваіх рэсурсаў.