Ночлег
Да по узким тропинкам ступаю.
Пусть закатится солнце, придорожные вёски
У себя погостить приглашают.
Мне хозяйка усадьбы несказанно рада,
Знает, не привередлива в кашах.
Молоко процедив, на крылечке присядет,
Спросит: «В городе как же там наши?»
Воздыхает над пашней дым вечерний украдкой,
Пожелав мне туманных видений.
Сплю...И вижу хозяйку усадьбы над грядкой
Королевой земельных владений.
Перевод с белорусского Дмитрия РОДИОНЧИКА.
Картина Владимира ЖДАНОВА.
НАЧЛЕГ
Саступаю дужэйшым гасцінец шырокі
Ды па вузкіх сцяжынках ступаю.
Толькі стоміцца сонца, прыдарожныя вёскі
Да сябе на начлег запрашаюць.
Гаспадыня-вяскоўка (чым багаты, тым рады)
Пачастуе бульбянаю кашай.
Сырадой працадзіўшы, на ганку прысядзе,
Скажа: «Як там у горадзе нашы?»
Уздыхне з асалодай дым туману дрыготкі
Ў вечаровым з раллёю спатканні.
Сплю... І сніцца вяскоўка на дагледжаных сотках
Каралевай зямных уладанняў.
Свидетельство о публикации №118120503531