Зноу iдзе,
Сябе нясе
У вялiкай
Грамадзе.
Адзiноцтва
Пры сабе
Усё хавае,
Ды злуе.
Абдымае
Белы свет,
Ды праклёны шле
Навек!
Цень адна,
Нi рук,нi ног,
На зямлю бы лёг,
Каб змог.
Цалавау бы,
Абдымау,
Аб каханнi
Гаравау.
Ды хадзiць
Цяпер па свету,
Да сканчання
Яго веку.
Бо не знойдеш,
Каб хто ведау!
Ад гаротнай
Смерцi лекау.
Бо не будзе
Больш адвек,
Жыць такi ужо
Чалавек...
Дзяды
© Copyright: Виктория Ковель, 2018
Свидетельство о публикации №118112806075
Свидетельство о публикации №118112806075
Рецензии