Карані вы мае, карані…
Вы трымаеце дрэва рода.
І ні больш, і ні менш, ані –
Вы падмурак майго народа.
Продкі нашы – бацькі, дзяды!
Засталіся нам вашы гоні
І шляхі, на якіх сляды
Ад мінулых часоў – у сёння.
Кожны з вас каранём урос
У глыбіні зямелькі мілай.
І на тых каранях узрос
Беларускі народ-асілак.
Каранi
© Copyright: Светлана Быкова, 2018
Свидетельство о публикации №118112407895
Свидетельство о публикации №118112407895
Рецензии